طاقت محراب شکست ...

یک:

ذرسجده ی تو جایگه عشق به خون رفت ...

خون رفت ...

خون رفت ولی ...

عشق تو آغاز خداشد ...

دو:

کعبه خون گریه می کرد وعلی(ع) می رفت از دنیای او ...

پس علی کو(ع)؟آن علی مرتضا(ع) کو؟قبله کو؟

سه:

برداشتی از روی زمین پایت را وزمین ناله کرد :

عدالت می رود از روی من ...دیگر علی چون تو کجا؟

چهار:

بینوایان تازه فهمیدند نواهاشان که بود...

علی می رفت(ع) ...

نوا می رفت ...

داستان نی نوا آغاز می شد ...

پنج:

وتاریخ نتوانست تو را بکشد ...

واز تو علی (ع) مردی چون معاویه بسازد ...

وتاریخ نتوانست رفتار تورا با عمرو عاص و دیگران مثل او ...انکار کند ...

نتوانست به تربیت فرزندان تو ...ایراد بگبرد ...

نتوانست اموال بیت المال را از گوشه ی خانه ی تو پیدا کند ...

نتوانست به همسر تو ...نشانه رود ...

نتوانست بگوید که شما صبر نداشتید و نتوانست بگوید لطمه ندیدید ...

نتوانست بگوید الیگارشی پلی گارشی و هرچه آرشی هست از قدیم وجدید به شما می چسبد ....

و نتوانست نهج البلاغه را انکار کند ...

طفلک تاریخ !

نمی تواند چون معصوم بودید و هستید ...

و اثباتش بماند ...که دروغ و راست یکی ست ...علی (ع) مرد خدابود ....

شش:

مزار شش گوشه ات خوشا به حال دوستان ما ...

که قسمتشان بود بیایند و تربت شما بیاورند ....

هفت:

روزهای گذشته روزهای مهمی از تاریخ ما بود وهست ...درگذشت بزرگ مرد تاریخ ایران امام خمینی (رحمه الله علیه) تسلیت ...ویادشان گرامی ...