عشق است...

یک/

ماه که؛

میان واژه های نفس گیر " ابر" ؛ " مه"

جان خودرا بالا می کشد .

مشکی

حد پائین رنگ آسمان است ؛ درفضائی که ستاره نیست!

غمگین

لا به لای داستان های دروغین

آن سوی جهان که روز است ؛ می چرخم.

وتو ...

در آن روز روشن هم ؛ مثل این شب تاریک

رفته ای!

دو/

بردمت

از گرمی عشقم از خورشید خویشم ؛ خویش بیرون

سرد شد قلبم ولی بازم هنوز؛ عشق است!

سه/

ترک کردی مرا چون

                          از سیگار راحت تر!

و گذاشتی مرا لا به لای خاطراتت

                                             از کبریت راحت تر!

درخاکسترم سوزاندی ام ؛ آری

                                          از سیگار راحت تر!

و درخلوت مرا کشتی

                                       از کبریت راحت تر!

بمان باهردو تا عمرت؛ بمان باهردو تا عمرت

                                                     از سیگار و کبریتت !

که ترک این دوتا از ترک من

                                        هرگز هرگز نیست راحت تر!

"وگفتی برکس و ناکس ؛ حسادت کرده ام تامن ؛ بر سیگار و کبریتت

                                        ترک عشق ات باز راحت تر!"

پنج/

راهم نمی دهی

سال هاست

حتی به نشانه هایت نمی رسم

از کوچه های غریبه

چرا؟

نباید راه داشته یاشم به قلب تو

که هزار سوراخش را می دانم

درد...

فکر می کنم

میدانی من مرهمم

اما گذاشته ای سال ها بعد!

سال های آخر

ای دوست

شاید داروی من هم درانتها کار نکرد!

بگذار اکنون همدیگررا بیشتر بدانیم!

شش/

مزار شش گوشه ات را یا حسین(ع) نخواهم رفت

مگر به گریه زینب(س) رقیه(س) سجادت(س)....

هفت/

غم ها می خواهند آدم را بخورند ؛ کوفتشان بشود که انقدر زیادند ؛ زامبی هم دیگر مثل اینها نیست!

چکار کنیم دیگر ...فرار را گذاشته اند برای همین روزها ....

۰۳/۰۳/۲۹

سیده لیلا مددی